26 listopada 2010


Drewno na zimę.
Drewno jest coraz częściej wykorzystywane jako opał. Decyduje o tym cena i walory grzewcze. Przygotowanie drewna na zimę wciąż uważane jest u nas za jeden z atrybutów życia na łonie natury i tradycyjny męski obowiązek. Wartość opałowa drewna w dużym stopniu zależy od jego gatunku (gęstości) i wilgotności. Najwyższą kaloryczność mają drzewa liściaste, takie jak: grab, buk, dąb, brzoza. Zawartość wody nie powinna natomiast przekraczać 25 proc. Natomiast w krajach zachodnich drewno kominkowe i w ogóle drewno opałowe - z podziałem według gatunku i jakości, wysuszone, pocięte i połupane na szczapy określonych wymiarów - od dawna kupuje się wyłącznie w sklepach.
Źródło: http://www.e-lasy.pl

Drewno na zimę.

Drewno na zimę.

20 listopada 2010


Późna jesień
To prawie bezlistna część jesieni. Pod koniec listopada przechodzimy w ślimaczącą się jesienną szarugę. Początek późnej jesieni datuje się na czas, gdy już całkiem opadną liście brzozy brodawkowatej. Pora ta kończy się nastaniem dłuższych mrozów. Późna jesień zwykle obejmuje listopad, ale może przeciągać się i na grudzień. W ujęciu termicznych pór roku to druga część jesieni, ze średnią temperaturą dobową poniżej 5°C i praktycznie zamarłą wegetacją.
Źródło: http://www.atlas-roslin.pl

Późna jesień

Późna jesień

Późna jesień

Późna jesień

15 listopada 2010


Zgryzy bobrowe.
Ślady zgryzania przez bobry składają się z licznych nacięć o gładkiej powierzchni, tak jakby zostały wykonane przy pomocy dłuta. Ścięte drzewo o niewielkiej średnicy zostaje najpierw pozbawione gałęzi, a następnie podzielone na mniejsze fragmenty. Grube drzewa najczęściej są okorowywane u nasady i pozostawiane bez ścinania. Bóbr bez trudu przegryza gałąź grubości kilku centymetrów i obala drzewa o średnicy do około 70 cm. Najchętniej ścina: wierzby, topole, osiki, jesiony, dęby i brzozy. Do ścinania drzew bobry używają swoich czterech potężnych siekaczy, pokrytych szkliwem o brunatno-czerwonym zabarwieniu. W sumie bóbr posiada 20 zębów. Rozglądając się dookoła z łatwością przekonamy się, że bobry mogą silnie oddziaływać na środowisko, w którym żyją.
Źródło: http://www.wigry.win.pl

Zgryzy bobrowe.

Zgryzy bobrowe.

Zgryzy bobrowe.

Zgryzy bobrowe.

Zgryzy bobrowe.

11 listopada 2010


10 000 LICZNIK ODWIEDZIN
Dzisiaj, na moim autorskim blogu po raz pierwszy licznik odwiedzin przekroczył 10 000. Jest to dla mnie osobisty powód do satysfakcji. Bardzo mnie to cieszy. Oczywiście chciałem podziękować wszystkim czytelnikom za wytrwałość w oglądaniu moich autorskich zdjęć fotograficznych i czytaniu tematów krajoznawczo - regionalnych. A zatem, Dziękuję i Zapraszam do dalszej wędrówki po blogu „NA POJAĆWIESKICH RUBIEŻACH” autor Leszek Przeborowski.

10 listopada 2010


HUBERTUS 2010 W GIBACH.
Zgodnie z tradycją myśliwską, Hubertus 2010 rozpoczął się od złożenia wieńców pod krzyżem upamiętniającym ofiary Obławy Augustowskiej i uroczystej Mszy Świętej w kościele p.w. Św. Anny w Gibach. Msza hubertowska jest ważnym elementem dawnych i współczesnych tradycji związanych z wyrazem czci wobec Świętego Huberta - patrona myśliwych i leśników, stanowiąc autentyczny przejaw żywotności kultu. Po niej w wiacie szkółki leśnej Nadleśnictwa Pomorze odbyło się powitanie myśliwych i poczęstunek, w której główną potrawą była dziczyzna: bigos z dziczyzną, dzik z ogniska, kiełbasa z dziczyzny. Następnie odbyła się wspólna biesiada myśliwska, koncert myśliwskich sygnałów oraz wystawa trofeów łowieckich, zaprezentowano również literaturę, fotografie, medale i inne przedmioty powiązane z myślistwem. Organizatorami Hubertusa 2010 imprezy związanej z tradycjami było: Nadleśnictwo Głęboki Bród, Nadleśnictwo Pomorze, Nadleśnictwo Płaska oraz Koła Łowieckie "Łoś" i "Słonka" z Sejn. Święto Hubertus jest plenerową imprezą organizowaną od wielu lat i gromadzi brać leśną, myśliwską oraz sympatyków lasu.

HUBERTUS 2010 W GIBACH.

HUBERTUS 2010 W GIBACH.

HUBERTUS 2010 W GIBACH.

HUBERTUS 2010 W GIBACH.

HUBERTUS 2010 W GIBACH.

HUBERTUS 2010 W GIBACH.

HUBERTUS 2010 W GIBACH.

HUBERTUS 2010 W GIBACH.

HUBERTUS 2010 W GIBACH.

6 listopada 2010


Sztabinki. Cmentarz staroobrzędowców. We wsi Sztabinki, obok jeziora o tej samej nazwie, co wieś jest cmentarz staroobrzędowców z kutymi, żeliwnymi krzyżami. Znajduje się on pod starymi sosnami na wzgórzu z charakterystycznymi krzyżami o ośmiu końcach. Jest ich dużo, jak i starych dawnych drewnianych, jak i nowych z lastryka. Staroobrzędowcy zaczęli osiedlać się w okolicach Sejn w I połowie XIX w. Jednym z ich ważniejszych ośrodków stały się Sztabinki, gdzie pojawili się już przed 1833 r. i gdzie mieli swoją parafialną molennę oraz założyli cmentarz. Mieszkają tu do dziś w liczbie dwóch rodzin.

Sztabinki. Cmentarz staroobrzędowców.

Sejny. Cmentarz żydowski. Cmentarz leży na niewielkim wzniesieniu pośród płaskiego terenu. Został założony w 1830 roku i zajmuje powierzchnię 1,4 ha. na której zachowało się około piętnastu nagrobków z napisami w języku hebrajskim. W maju 2002 roku, dzięki staraniom Fundacji "Pogranicze", na terenie cmentarza odsłonięto pomnik, poświęcony Żydom z Sejn. Na kamieniu, stylizowanym na stelę nagrobną, wyryto napis w języku polskim i hebrajskim: "Pamięci Żydów Sejneńskich. Mieszkańcy Sejn".
Źródło: http://pl.wikipedia.org

Sejny. Cmentarz żydowski.

Krasnopol. Cmentarz parafialny z XIX w. Pierwszy z cmentarzy powstał wraz z początkiem Krasnopola. Do dzisiaj zachował się pomnik Zofii Koziełłówny z 1860 r. będący najstarszym dowodem pochówku. Pod koniec XIX w. pierwszy cmentarz zapełnił się i zdecydowano się na założenie drugiego cmentarza. Kilka dawnych pomników przetrwało do dzisiaj.

Krasnopol. Cmentarz parafialny.

Berżniki. Cmentarz parafialny z XIX w wraz z otaczającym kamiennym murem. Jednym ze znajdujących się ciekawych zabytków i pomników jest klasycystyczna kaplica cmentarna z 1846 roku, granitowy pomnik o kształcie krzyża Virtuti Militari ku czci poległych w tzw. boju sejneńskim 22-23 sierpnia 1920 roku, pomnik ku czci 20 Polaków straconych przez hitlerowców w 1944 roku. Znajduje się również kilka zabytkowych pomników wykonanych ręcznie przez kowala lub odlanych w dawnej hucie.

Berżniki. Cmentarz parafialny.

1 listopada 2010


Święto Wszystkich Świętych
Pierwszy dzień listopada jest w Polsce dniem wolnym od pracy, co powoduje, że wiele osób podróżuje nawet na wielkie odległości, aby odwiedzić groby swoich bliskich. Ludzie odwiedzają cmentarze, aby ozdobić groby kwiatami, zapalić znicze i pomodlić się w intencji swoich zmarłych. To święto ma charakter religijny, głównie katolicki, ale dobrym zwyczajem obchodzi je także wiele osób innych wyznań, albo niewyznających żadnej religii. Jest to wyrazem pamięci oraz oddania czci i szacunku zmarłym. Następnego dnia po Wszystkich Świętych w Dzień Zaduszny (2 listopada) obchodzony jest dzień wspominania zmarłych. Dla katolików łacińskich i wielu innych chrześcijan zachodnich jest to dzień modlitw za wszystkich wierzących w Chrystusa, którzy odeszli już z tego świata. Pamięć o zmarłych znajduje również bardziej świecki wyraz. Organizuje się zaduszkowe koncerty, wystawy i spektakle.
Źródło: http://pl.wikipedia.org

Święto Wszystkich Świętych

Święto Wszystkich Świętych

Święto Wszystkich Świętych

Święto Wszystkich Świętych

Święto Wszystkich Świętych

Święto Wszystkich Świętych