26 września 2011


Żurawina błotna – owoc jesieni.

Żurawina błotna to krzewinka o delikatnych, pełzających, odlegle ulistnionych pędach, osiągających do 100 cm długości. Rośnie na torfowiskach wysokich i przejściowych oraz w borach bagiennych. Największe areały występowania żurawiny błotnej znajdują się w północnej części kraju. Jest to roślina zielarska, której surowcem są owoce kuliste jagody o barwie czerwonej, średnicy do 1,20 cm. Owoce żurawiny błotnej dojrzewają we wrześniu i pozostają na krzewinkach przez całą zimę aż do wczesnej wiosny. Soczyste, kwaśne, kuliste jagody zbierane są jesienią. Są one pokryte woskiem oraz zawierają kwas cytrynowy i benzoesowy, dzięki czemu można je przechowywać w stanie świeżym przez wiele miesięcy po zerwaniu. Nazywana jest w niektórych regionach kraju „polską cytryną”. Żurawina błotna doskonale nadaje się do kuchni, z której przygotowuje się przede wszystkim soki, syropy lub inne przetwory, a także suszy. Ma również zastosowanie w lecznictwie domowym. Główną przyczyną zmniejszania się powierzchni porastanych przez żurawinę jest osuszanie torfowisk oraz nadmierna eksploatacja do celów spożywczych. „Żuraw łykał żurawinę, wiec miał bardzo kwaśną minę” - nie ma co mu się dziwić, w skutek dużej zawartości witaminy C, żurawiny są bardzo kwaśne.
Źródło: http://pl.wikipedia.org http://www.bagna.pl oraz informacje własne

Żurawina błotna – owoc jesieni.

Żurawina błotna – owoc jesieni.

Żurawina błotna – owoc jesieni.

Żurawina błotna – owoc jesieni.

Żurawina błotna – owoc jesieni.

22 września 2011


Jesień – astronomiczna i kalendarzowa.

Nadchodzi koniec lata. 23 września o godzinie 11:05 słońce znajdzie się w punkcie równonocny jesiennej i wejdzie w znak Wagi, rozpoczynając tym samym trzecią porę roku – astronomiczną i kalendarzową jesień. Podczas jesieni astronomicznej dzienna pora dnia jest krótsza od pory nocnej, a ponadto z każdą kolejną dobą dnia ubywa, a nocy przybywa. Natomiast za jesień klimatyczną przyjmuje się okres roku (następujący po lecie), w którym średnie dobowe temperatury powietrza wahają się pomiędzy 15 a 5 °C. Jesień jest najbardziej kolorową porą roku, która potrwa do przesilenia zimowego. W meteorologii jesień obejmuje miesiące: wrzesień, październik oraz listopad. Warto więc wykorzystać dłuższe i cieplejsze dni na początku jesieni. Wybrać się na spacer do lasu, nad jezioro ponieważ późniejsze miesiące przynoszą zazwyczaj pochmurną pogodę.

Źródło: http://pl.wikipedia.org oraz informacje własne

Jesień – astronomiczna i kalendarzowa.

Jesień – astronomiczna i kalendarzowa.

Jesień – astronomiczna i kalendarzowa.

Jesień – astronomiczna i kalendarzowa.

Jesień – astronomiczna i kalendarzowa.

17 września 2011


BERŻNIKI. Dawne najstarsze miasteczko na Suwalszczyźnie.

Było tu niegdyś uroczysko leśne, którego nazwa pochodzi od jaćwieskiego słowa oznaczającego brzozę: po jaćwiesku „berzas”, a po litewsku „berżas”. W 1510 roku namiestnikiem przełomskim został Michał Jurewicz Pac. Pod jego władztwem szybko nastąpiła kolonizacja puszczy. To on założył dwór między jeziorem Kelig a rzeczką Pilwią i wybudował obok kościół - które dały początek wsi Berżniki. Później bezpośredni zarząd nad okolicą - po śmierci Paca - przejęła Królowa Bona. Dzięki działaniom królowej w latach 1547-1557 założono miasto, które otrzymało prawa magdeburskie. Dwór zbudowany przez Paca był wówczas siedzibą zarządu majątku, a później przez 200 lat starostwa berżnickiego. Prawa miejskie Berżnikom zostały odebrane przez Prusaków w 1805 roku. Od tego czasu miasteczko podupadło. W dniach 22-22 sierpnia 1920 r. rozegrała się tu bitwa niemeńska - druga co do ważności i wielkości w czasie wojny polsko-sowieckiej, przesądziła o ostatecznym kształcie polskiej granicy wschodniej. Dużym ciosem było również zlikwidowanie w końcu lat siedemdziesiątych XX w. gminy. Dziś o czasach świetności Berżnik przypomina jedynie trójkątny placyk w środku wsi, który był kiedyś rynkiem typowym dla małych kresowych miasteczek. Wychodzą z niego cztery wylotowe drogi. Na wzgórzu nad jeziorem Kelig stoi drewniany kościół z połowy XIX w. Po drugiej stronie drogi widać cenną drewnianą plebanię z XVIII w. z niewielkim gankiem, przypominającą dworek (obecnie odrestaurowany). We wsi Berżniki znajduje się cmentarz wojenny z okresu 1914 – 1918, pochowanych jest na nim 153 żołnierzy niemieckich i 358 żołnierzy rosyjskich. Berżniki leżą w pobliżu granicy z Litwą /przejście graniczne Berżniki – Kopciowo(Kapčiamiestis)/, z dala od głównych szlaków przy szosie z Sejn do Zelwy. We wsi znajdziemy cenne dawne zabytki budownictwa ludowego. W tej malowniczej osadzie położonej nad jez. Kelig (Kielich) znajdują się kwatery agroturystyczne. Położenie Berżnik sprzyja wycieczkom rowerowym oraz pieszym. Okolice te obfitują w knieje i lasy, które sprzyjają zbieraniu grzybów, jagód a czyste, świeże powietrze, oraz woda okolicznych jezior kryje w sobie zachętę dla wędkarzy. Miejscowość administracyjnie należy do Gminy Sejny w Powiecie Sejneńskim. Przez Berżniki przechodzi czerwony szlak turystyczny.

Źródło: informacje własne oraz http://www.pascal.pl/ http://www.suwalszczyzna.com.pl http://pl.wikipedia.org

BERŻNIKI. Dawne najstarsze miasteczko na Suwalszczyźnie.

BERŻNIKI. Dawne najstarsze miasteczko na Suwalszczyźnie.

BERŻNIKI. Dawne najstarsze miasteczko na Suwalszczyźnie.

BERŻNIKI. Dawne najstarsze miasteczko na Suwalszczyźnie.

BERŻNIKI. Dawne najstarsze miasteczko na Suwalszczyźnie.

BERŻNIKI. Dawne najstarsze miasteczko na Suwalszczyźnie.

BERŻNIKI. Dawne najstarsze miasteczko na Suwalszczyźnie.

BERŻNIKI. Dawne najstarsze miasteczko na Suwalszczyźnie.

BERŻNIKI. Dawne najstarsze miasteczko na Suwalszczyźnie.

BERŻNIKI. Dawne najstarsze miasteczko na Suwalszczyźnie.

BERŻNIKI. Dawne najstarsze miasteczko na Suwalszczyźnie.

BERŻNIKI. Dawne najstarsze miasteczko na Suwalszczyźnie.

12 września 2011


III DOŻYNKI POWIATOWE. SEJNY 2011

W Sejnach w niedzielę odbyły się już III Dożynki Powiatowe. Uroczystości dożynkowe rozpoczęły się mszą św. dziękczynną za zebrane plony w Bazylice pw. NMP w Sejnach. Po mszy św. rozpoczęło się oficjalne otwarcie III Dożynek Powiatu Sejneńskiego. W trakcie jej trwania nastąpiło ogłoszenie wyników i wręczenie nagród w konkursach: „Wieńców Dożynkowych”, „Najlepszy rolnik”, „Najlepszy Pszczelarz”, „Najlepsza pasieka”. Uroczystość „Święta Plonów” to piękna polska tradycja, szczególny dzień zamykający całoroczny trud pracy rolnika i jego rodziny. Dożynki zawsze były i są okazją do podsumowania tego, co wydarzyło się w rolnictwie w danym roku. Symbolem dożynek od ich zarania są wieńce ze zbóż i kwiatów. W uroczystościach dożynkowych wzięli udział m.in. przedstawiciele instytucji związanych z rolnictwem i rozwojem obszarów wiejskich. Imprezie towarzyszyły występy lokalnych zespołów ludowych: „Krasne” z Krasnopola, „Puniukai” z Puńska, „Ruczaj” z Maćkowej Rudy. Na placu ZSCKR w Sejnach odbyła się prezentacja wyrobów kuchni regionalnej, twórczości i rękodzieła ludowego oraz wystawa sprzętu rolniczego. Dopisała pogoda i licznie zgromadzeni mieszkańcy Sejneńszczyzny. Na zakończenie Dożynek Powiatowych wystąpiły zespoły z gatunku muzyki lekkiej, łatwej i przyjemnej: „Alex” oraz gwiazda estrady zespół, który obchodził swój niedawny benefis grupa – WEEKEND. Organizatorami III Dożynek Powiatowych było: Starostwo Powiatowe w Sejnach oraz Parafia pod wezwaniem NMP w Sejnach. Współorganizatorami: Wojewódzki Ośrodek Animacji Kultury w Białymstoku, Rada Powiatu Sejneńskiego oraz Gminy Powiatu Sejneńskiego.

III DOŻYNKI POWIATOWE. SEJNY 2011

III DOŻYNKI POWIATOWE. SEJNY 2011

III DOŻYNKI POWIATOWE. SEJNY 2011

III DOŻYNKI POWIATOWE. SEJNY 2011

III DOŻYNKI POWIATOWE. SEJNY 2011

III DOŻYNKI POWIATOWE. SEJNY 2011

III DOŻYNKI POWIATOWE. SEJNY 2011

III DOŻYNKI POWIATOWE. SEJNY 2011

III DOŻYNKI POWIATOWE. SEJNY 2011

III DOŻYNKI POWIATOWE. SEJNY 2011

III DOŻYNKI POWIATOWE. SEJNY 2011

III DOŻYNKI POWIATOWE. SEJNY 2011

III DOŻYNKI POWIATOWE. SEJNY 2011

III DOŻYNKI POWIATOWE. SEJNY 2011

III DOŻYNKI POWIATOWE. SEJNY 2011

III DOŻYNKI POWIATOWE. SEJNY 2011

III DOŻYNKI POWIATOWE. SEJNY 2011

III DOŻYNKI POWIATOWE. SEJNY 2011

III DOŻYNKI POWIATOWE. SEJNY 2011

9 września 2011


Wrzesień w pasiece.

Pszczelarska jesień niewiele ma wspólnego z tą kalendarzową. Kalendarzowo, jest jeszcze lato, ale już widać zbliżającą się jesień Przyroda ma jednak jeszcze dużo pszczołom do zaoferowania, we wrześniu kwitną w dalszym ciągu: wrzos, gorczyca siana jako poplon, i wiele chwastów. We wrześniu prace pasieczne są na ukończeniu i obserwuje się spadek aktywności pszczół. Praktycznie jesień u pszczół zaczyna się wtedy, gdy zaczynają wypędzać trutnie. We wrześniu, zależnie od pogody pszczoły jeszcze gromadzą możliwe zapasy miodu i pyłku, a także starannie uszczelniają ule. Bardzo ważne jest we wrześniu, oszacowanie stanu zapasów pokarmów na zimę oraz siły i wielkości rodzin. Na zimę podkarmiamy pszczoły czystym syropem z cukru. Postarajmy się zakończyć wszystkie prace przy ulach do końca pierwszej dekady września. Kończy się okres podkarmiania i przygotowania do zimy.
Źródło: http://www.odr.zetobi.com.pl oraz informacje własne.

Wrzesień w pasiece.

Wrzesień w pasiece.

Wrzesień w pasiece.

Wrzesień w pasiece.