Czarka szkarłatna, wczesnowiosenny leśny grzyb.

Czarka szkarłatna jest niezwykłym grzybem, uważana za jeden z najwcześniejszych zwiastunów we wczesnowiosennym lesie. Spotykana na terenach podmokłych, w zadrzewieniach liściastych. Posiada kapelusz o wielkości 1 - 5 cm, który wygląda jak miseczka. Wewnętrzna strona ma żywoczerwoną barwę, zewnętrzna powierzchnia owocnika brudno - biało - ochrowa, pokryta drobnymi włoskami. Jest grzybem wapniolubnym. Wyrasta na martwym drewnie, opadłych gałęziach, starych pniakach. Na wiosennej ziemi, wśród zbutwiałych gałązek czarka szkarłatna wygląda niezwykle efektownie. W Polsce pod ścisłą ochroną gatunkową.
Źródło: http://www.nagrzyby.pl http://pl.wikipedia.org oraz info własne

Czarka szkarłatna, wczesnowiosenny leśny grzyb.

Czarka szkarłatna, wczesnowiosenny leśny grzyb.

Czarka szkarłatna, wczesnowiosenny leśny grzyb.

ALMANACH SEJNEŃSKI tom 5, tom 6 - promocja.

W Białej Synagodze w Sejnach pierwszego dnia wiosny kalendarzowej odbyła się promocja Almanachu Sejneńskiego - dwutomowego wydawnictwa. Sejneński Almanach to duże wydawnictwo, zawierające w sobie numery 5, 6. W spisie treści najnowszej edycji znajdziemy rozdziały : Anno Domini, Notatnik: Historyczny, Literacki, Kulturalny, Jerzego Srzednickiego, Żegarski, Między Pokoleniami, Powracający, Portrety, Notatnik Recenzencki oraz Noty o Autorach. Almanach Sejneński jest serią wydawniczą Ośrodka "Pogranicze". Jest to publikacja poświęcona sprawom wielo kulturowej przeszłości Sejn. W skład redakcji wchodzą historycy, działacze społeczni, literaci ze strony zarówno polskiej, jak i litewskiej. Znajdą się w nim artykuły i opracowania rożnych autorów mieszkających na Sejneńszczyźnie i poza nią. Publikacje w Almanachu zawierają ponad pięćdziesiąt tekstów, stare fotografie oraz kopie dawnych dokumentów. Almanach Sejneński ukazał się w nakładzie 1000 egz. Jego pierwszy numer, ukazał się w czwartym kwartale 2003 roku a ostatni czwarty w 2008 roku. Almanach Sejneński jest znakomitą lekcją historii. Warto jest czekać na niego tak długo.
Źródło: info własne, http://pogranicze.sejny.pl/

ALMANACH SEJNEŃSKI tom 5, tom 6 - promocja.

ALMANACH SEJNEŃSKI tom 5, tom 6 - promocja.

ALMANACH SEJNEŃSKI tom 5, tom 6 - promocja.

ALMANACH SEJNEŃSKI tom 5, tom 6 - promocja.

ALMANACH SEJNEŃSKI tom 5, tom 6 - promocja.

ALMANACH SEJNEŃSKI tom 5, tom 6 - promocja.

ALMANACH SEJNEŃSKI tom 5, tom 6 - promocja.

ALMANACH SEJNEŃSKI tom 5, tom 6 - promocja.

ALMANACH SEJNEŃSKI tom 5, tom 6 - promocja.

Wiosna, astronomiczna i kalendarzowa na Suwalszczyźnie.

Wiosna zaczyna się w momencie gdy Słońce "przekracza" równik ( równonoc wiosenna) ma to miejsce 20 lub 21 marca. Natomiast z astronomicznego punktu widzenia, 20 marca o godzinie 06:14 będzie już wiosna. Każdy z nas wyczekuje wiosny i jakichkolwiek jej zwiastunów. Świat roślin i zwierząt rozpoczyna okres budzenia się do życia. Podczas wiosny astronomicznej dzienna pora dnia jest dłuższa od pory nocnej, a ponadto z każdą kolejną dobą dnia przybywa, a nocy ubywa. Na Suwalszczyznę wiosna, przychodzi około dwa tygodnie później niż w innych regionach kraju, bo Suwalszczyzna to tak zwany polski biegun zimna. A my tymczasem czekamy na kolejnych podróżników - bociany, które powinny zlatywać do Polski pod koniec marca. Dopiero wtedy na dobre poczujemy prawdziwą wiosnę.
Źródło : http://pl.wikipedia.org oraz info własne

Wiosna, astronomiczna i kalendarzowa na Suwalszczyźnie.

Wiosna, astronomiczna i kalendarzowa na Suwalszczyźnie.

Wiosna, astronomiczna i kalendarzowa na Suwalszczyźnie.

Wiosna, astronomiczna i kalendarzowa na Suwalszczyźnie.

Wiosna, astronomiczna i kalendarzowa na Suwalszczyźnie.

Wiosna, astronomiczna i kalendarzowa na Suwalszczyźnie.

Wiosna, astronomiczna i kalendarzowa na Suwalszczyźnie.

Przedwiośnie, w marcu – jak w garncu.

Jedna z dwóch uzupełniających pór roku w przyrodzie, w strefie klimatu umiarkowanego. Dzienna pora dnia jest podobnej długości do pory nocnej. Przedwiośnie jest okresem dodatnich temperatur powietrza, podczas gdy ziemia dopiero co rozmarza. Charakteryzuje się dość dużymi zmianami temperatur pomiędzy dniem i nocą w przy powierzchniowej części ziemi oraz w powietrzu, gdyż dzień jest już długi, Słońce stoi wysoko na niebie i mocno grzeje, występuje mało dni z dużym zachmurzeniem, a powierzchnia gruntu jest odsłonięta zarówno poprzez brak okrywy roślin zielonych, jak i brak liści krzewów i drzew. Dla przedwiośnia charakterystyczna jest również intensywna zmienność pogodowa np. jednocześnie pada deszcz i świeci słońce, czego przejawem jest dawne przysłowie ludowe „W marcu jak w garncu”.
Źródło: http://pl.wikipedia.org oraz info własne

Przedwiośnie, w marcu – jak w garncu.

Przedwiośnie, w marcu – jak w garncu.

Przedwiośnie, w marcu – jak w garncu.

Przedwiośnie, w marcu – jak w garncu.

KAZIUK SUWALSKI 2012.

XIII „Kaziuk Suwalski”, czyli jarmark odpustowy odbył się na ulicy A. Patli i W. Witosa obok kościoła pod wezwaniem św. Kazimierza Królewicza w Suwałkach. W jarmarku odpustowym w nowomiejskich realiach na straganach z regionalnym jadłem i rękodziełem ludowym można było kupić nie tylko świeże, tradycyjne produkty spożywcze, ale też wielkanocne ozdoby, palmy, własnego wyrobu sękacze, kiełbasy, wędliny oraz słynne pisanki z Lipska. Uroczystego otwarcia jarmarku w asyście parlamentarzystów z Suwałk dokonał Czesław Renkiewicz, prezydent miasta i ksiądz Lech Łuba, proboszcz parafii pod wezwaniem św. Kazimierza Królewicza. Na straganach dominowały produkty ludowe zarówno z Suwalszczyzny, jak i od twórców z Litwy, specjalnie na ten dzień zapraszanych do Suwałk. Kupcy nie tylko sprzedawali, ale także w wolnej chwili chętnie opowiadali o swoich wyrobach regionalnych oraz wytworach wyobraźni i rąk. „Kaziuk Suwalski” wywiódł się ze wspólnej tradycji uczczenia św. Kazimierza - patrona Wielkiego Księstwa Litewskiego, Suwalszczyzna do 1795 r. była jego częścią. Organizatorami Kaziuka Suwalskiego 2012 był Regionalny Ośrodek Kultury i Sztuki w Suwałkach oraz Parafia św. Kazimierza Królewicza w Suwałkach.
Źródło: http://www.radio5.com.pl http://www.rokis.suwalki.pl oraz info własne

KAZIUK SUWALSKI 2012.

KAZIUK SUWALSKI 2012.

KAZIUK SUWALSKI 2012.

KAZIUK SUWALSKI 2012.

KAZIUK SUWALSKI 2012.

KAZIUK SUWALSKI 2012.

KAZIUK SUWALSKI 2012.

KAZIUK SUWALSKI 2012.

KAZIUK SUWALSKI 2012.

KAZIUK SUWALSKI 2012.

KAZIUK SUWALSKI 2012.

KAZIUK SUWALSKI 2012.

KAZIUK SUWALSKI 2012.

KAZIUK SUWALSKI 2012.

KAZIUK SUWALSKI 2012.

Przedwiosenne roztopy.

Na początku Marca od momentu kiedy średnia dobowa temperatura powietrza przekroczy 0°C następuje topnienie pokrywy śnieżnej i lodu. Dzięki temu ziemia szybciej budzi się do życia. Następuje to od góry, przy zamarzniętym gruncie, a także zamarzniętych niektórych zbiornikach i ciekach wodnych. Woda z roztopów spływa głównie do cieków i zbiorników wodnych, a tylko w małym stopniu zwiększa wilgotność pól uprawnych. Powoli przebudzenie z zimy widać wszędzie, wokół domu, na polach, łąkach, lasach. Jedynie w większych zbiornikach wodnych trwa jeszcze zima pod okowami lodu. Marcowe pola przyprószone z rzadka resztkami śniegu są czarne od zaoranych zagonów. Odchodzi do przeszłości zszarzała biel śniegu spychanego przez coraz cieplejsze promienie słońca.
Źródło: http://pl.wikipedia.org oraz info własne

Przedwiosenne roztopy.

Przedwiosenne roztopy.

Przedwiosenne roztopy.

Przedwiosenne roztopy.

Przedwiosenne roztopy.

Przedwiosenne roztopy.