Niezwykle istotny element krajobrazu stanowią pomniki przyrody, aby zachować ich wartość naukową, historyczną czy krajobrazową, pomniki przyrody są objęte ochroną. Pomnikami przyrody są pojedyncze oraz grupowe twory przyrody żywej i nieożywionej, wyróżniają się one indywidualnymi cechami, odznaczającymi je wśród innych tworów, np. wiek lub wielkie rozmiary dla drzew i krzewów czy niezwykłość formy lub pochodzenia dla pomników przyrody nieożywionej. Stare i okazałe drzewa już od niepamiętnych czasów zwracały uwagę człowieka. Ich długowieczność niosła w sobie jakąś niezwykłą, płynącą z głębi dziejów tajemnicę. Bez wątpienia są one niemymi świadkami wielu historycznych wydarzeń. Symbolizują bowiem niepojętą potęgę natury. Znajdziemy je zarówno na terenach chronionych, jak i poza nimi, w lasach i na terenach otwartych, nawet w zupełnej głuszy. Takie pomnikowe drzewo z daleka wygląda… normalnie. Dopiero kiedy podejdziemy bliżej i spróbujemy objąć pień, okaże się, jak imponujące są jego rozmiary: metr grubości pnia, a w obwodzie, aż trzy razy więcej. Nie da się ukryć, że robi wrażenie. Podczas spacerów po lasach i parkach, warto jednak przyglądać się naturze jeszcze dokładniej, niż zwykle. Pomniki przyrody z zieloną tabliczką i godłem Polski oraz napisem: „POMNIK PRZYRODY” otoczone szczególną troską, gdzie pod żadnym pozorem nie mogą być uszkadzane, niszczone, oby pozostały piękne i dumne dla następnych pokoleń w stanie nie gorszym niż ten, w jakim otrzymaliśmy je od naszych przodków.
