Wędrując po lasach, kniejach i uroczyskach Puszczy Augustowskiej i Sejneńszczyzny moją inspiracją jest poznawanie przyrody tego kawałka natury, nawet nietypowego. Napotykajac drzewa o osobliwych kształtach, staram się odszyfrować zagadkę, jak to jest możliwe, co tu się stało. Las naturalny ma bowiem swoje własne niepowtarzalne naturalne sekrety. Każde drzewo nietypowe, zrośnięte z drugim lub osobliwie krzywe, zagięte posiada swoją historię życia, jakie zaszły nieraz z czasów młodości. Rosnące w lesie drzewa unikają zetknięcia ze sobą, gdzie ich pnie stoją do siebie w pewnych odstępach. Gałęzie natomiast nie stykają się, a wręcz przeciwnie niemal zawsze się wymijają. Natomiast, gdy gałąź drzewa trze o gałąź drugiego drzewa tego samego gatunku np. dębu, lub sosny w następstwie tego, po jakimś czasie zrasta się z nim. Dochodzi wtedy do tzw. zrostu rzeczywistego, w wyniku którego tkanki obu osobników łączą się ze sobą, tworząc jakby mostek łączący obydwa drzewa. Natomiast nie jest możliwe połączenie się pędów drzew należących do różnych rodzajów np. dąb, sosna. W ich przypadku jest to zrost pozorny, tkanka (np. kora) silniej rosnącego drzewa może tylko oblewać z zewnątrz pień słabszego. Efekty rozrastania, zrastania jednego z drugim i pokonywania przeszkód możemy tylko podziwiać to wykonanie natury. Zachęcam do wiosennych spacerów po lasach, w podziwianiu różnorodności i bogactwa otaczającej nas nawet tej nietypowej przyrody i jej niepowtarzalnych naturalnych sekretów, naprawdę warto.
