Szadź - lutowy zimowy akcent.
Zima czasem tworzy baśniowy, malowniczy pejzaż. Lutowym akcentem zimy jest niewątpliwie szadź, która składa się ze zlepionych kryształków lodu narastając niekiedy do stosunkowo znacznych grubości. Osadzająca się na gałęziach drzew może powodować ich łamanie się. W pobliżu gruntu szadź osadza się na przedmiotach po stronie nawietrznej, na ich krawędziach i miejscach ostro zakończonych. Szadź jest często mylona ze szronem. Różnica polega na tym, że szron składa się z igiełek lodu, które mogą być rozgałęzione, ale nie tworzą zwartej bryły. Szadź zawiera kryształki lodu pozlepiane. W Polsce, na terenach nizinnych szadź występuje zwykle tylko w chłodnej porze roku i bardzo rzadko, kilka dni w roku. Słowo - szadź pochodzi od dawnego przymiotnika staropolskiego „szady”: co oznacza „siwy, szary”. Któż z nas nie podziwiał tych fantazyjnych wzorów utworzonych przez naturę w czasie mrozu.
Źródło: http://pl.wikipedia.org oraz info własne
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz