Krusznia – regionalna, gwarowa nazwa z Suwalszczyzny zbiorowiska kamieni polnych,poza dużymi głazami lodowiec pozostawił też mnóstwo mniejszych kamieni. Rolnicy wybierają je bez przerwy z uprawianych gruntów i wyrzucają na nieuprawiane zbocza lub nieużytki. Utworzone w ten sposób zwaliska kamieni, tzw. krusznie, są częstym elementem krajobrazu. Wśród rolników panuje przesąd, iż kamienie „rosną”. Dowodem na to jest fakt, że na najstaranniej odkamienionych polach uprawnych, działkach na wiosnę pojawiają się nowe polne kamienie.

Park Wiatrowy Suwałki - jest pierwszą farmą wiatrową na Suwalszczyźnie. Jeszcze kilka lat temu elektrownie wiatrowe wydawały się czymś odległym. Obecnie wiatraki stanęły na pograniczu gmin Jeleniewo i Suwałki tuż obok Suwalskiego Parku Krajobrazowego, jednego z najbardziej malowniczych fragmentów Suwalszczyzny. Energia produkowana przez elektrownie wiatrowe jest czystą energią odnawialną, czymś, wydawałoby się, prawie idealnym. Wytwarzanie energii na suwalskiej farmie wiatrowej ma rocznie uniknąć emisji do atmosfery około kilkadziesiąt tysięcy ton dwutlenku węgla. Istnieje również, kilka tematów związanych z budową elektrowni wiatrowych, pierwszy dotyczy zmian wizualnych krajobrazu, a wraz z nią może mieć wpływ na pogorszenie atrakcyjności turystycznej. Drugi problem to zagrożenia, które stwarzają one dla ptaków oraz farmy wiatrowe emitują także pewien hałas. Hałas obecnie uznawany jest za zanieczyszczenie, więc wiatraki uniemożliwiają zabudowę terenu w ich najbliższym otoczeniu. Suwalski wiatr został wykorzystany do produkcji energii za pomocą turbin wiatrowych, a z czasem przyjdzie się przyzwyczaić do „krajobrazu” z wiatrakami. Najwięcej wiatru jest przecież tam, gdzie są najpiękniejsze widoki.

Jan Ksawery Freudenreich jest fotografem młodego pokolenia. Naukę grafiki i fotografii pobierał w Austrii / Linz /. Obecnie mieszka i pracuje w Wigrańcach, na Suwalszczyźnie i tu realizuje swoje projekty artystyczne. Jego wystawa pt. "Stany", to autorska propozycja fotograficznej gramatyki kadru i koloru. Zbudowana jest z kilkunastu wielkoformatowych plansz fotograficznych, będących zapisem wnikliwej obserwacji świata, w którym główną rolę grają kolory, linie oraz kształty. Wernisaż odbył się w Galerii Fotografii im. Edwarda Hartwiga w Domu Pracy Twórczej w Wigrach.


„Stany” – Wystawa fotografii Jana Ksawerego Freudenreicha.

„Stany” – Wystawa fotografii Jana Ksawerego Freudenreicha.

„Stany” – Wystawa fotografii Jana Ksawerego Freudenreicha.

Wigierski Park Narodowy powołano do życia w 1989 r. Utworzono go, by chronić jezioro Wigry - perłę Suwalszczyzny. Wyrazem uznania dla wyjątkowych walorów wód wigierskich było umieszczenie jeziora Wigry w "Projekcie Aqua", na liście najcenniejszych ekosystemów wodnych świata, przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody. Park obejmuje dość duży, bo liczący ponad 15 tysięcy hektarów obszar. Ogromna różnorodność siedlisk zapewnia bogactwo świata roślin i zwierząt. Najbardziej jednak charakterystycznym dla tych terenów zwierzęciem jest bóbr. O jego popularności świadczy fakt umieszczenia podobizny bobra w logo Parku. Natomiast bez wątpienia najwspanialszym świadectwem obecności człowieka na tym obszarze jest pokamedulski zespół klasztorny, obecnie siedziba Parafii Wigierskiej, w której wypoczywał Ojciec Święty Jan Paweł II. Park należy do programu Natura 2000 – programu utworzenia w krajach Unii Europejskiej wspólnego systemu (sieci) obszarów objętych ochroną przyrody. Bogactwo ekosystemów wodnych i bagiennych sprawiło, że w 2002 roku park został wpisany na listę Konwencji Ramsarskiej, na której znajdują się obszary wodno-błotne o międzynarodowym znaczeniu. Dwadzieścia lat mijających od utworzenia Wigierskiego Parku Narodowego jest krótkim okresem w historii tego terenu. Ochrona przyrody to dążenie do zachowania, właściwego użytkowania i odnawiania jej zasobów. Warto przywołać w tym miejscu słowa mieszkańca tej ziemi – prof.Andrzeja Strumiłły: „Przyrodzie najbliższych okolic winniśmy podziękowanie za (...) morenowe wzgórza nad dolinami rzek i jezior, za soczystą zieleń lasów, mchów i traw, za gościnność nieba i ludzi”.

20 LAT - WIGIERSKI PARK NARODOWY /1989-2009/

Leszczewo - osada powstała na przełomie XVII i XVIII w. W miejscu starego ostępu Puszczy Przełomskiej. Sam ostęp jest wspominany już dużo wcześniej. Wieś leży w pobliżu zachodniego brzegu jeziora Pierty. Obecnie wieś liczy kilka zagród, rozrzuconych po zalesionych wzniesieniach. Jeszcze do niedawna mieszkało tu ponad 30 osób. Teraz zostało kilkunastu. Miejscowość Leszczewo, z mało znanej wsi stała się najbardziej znaną wsią na Suwalszczyźnie i w Polsce, za sprawą wizyty Dostojnego Gościa w gospodarstwie państwa Milewskich. Dom ten odwiedził Papież Jan Paweł II podczas swojej pielgrzymki do Polski w czerwcu 1999 roku. Wizytę Ojca Świętego upamiętnia krzyż stojący w pobliżu. Papieskie odwiedziny w prywatnym domu były wydarzeniem bez precedensu. Rolnicy z Leszczewa mówią, że otrzymali od Papieża wielki dar.

Stary Folwark - jest to miejscowość letniskowa, położona na północnym brzegu jeziora Wigry, w obrębie Wigierskiego Parku Narodowego. Była już przed wojną znanym ośrodkiem turystycznym. Wieś została założona w 1700 r. przez kamedułów wigierskich, a wyludniona pod koniec XIX w. W 1800 r. liczyła zaledwie dwie zagrody z 13 mieszkańcami. W okresie międzywojennym półwysep Łysa Góra został zakupiony przez Polskie Towarzystwo Krajoznawcze, które wybudowało przystań żeglarską oraz schronisko, którego budynek stoi do dziś. We wsi znajduje się Muzeum Wigierskiego Parku Narodowego zawierające ekspozycje hydrobiologiczne, przyrodnicze i etnograficzne. W Starym Folwarku znajduje się również ośrodek PTTK, który dysponuje: wypożyczalnią sprzętu wodnego, boiskiem sportowym, plażą z kąpieliskiem, kempingiem.

Wystawa Rzeźby Zwierząt w Muzeum Wigierskiego Parku Narodowego, jest prezentacją kolekcji rzeźby znajdującej się w Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa. Wyróżnia ją rzadko spotykana, wynikająca ze specyfiki zbiorów, jednorodność tematyczna. Jej profil koncentruje się na wizerunkach animalistycznych, w których człowiek i zwierzę występują obok siebie ilustrując wzajemne relacje, zależności i kontekst współistnienia w przyrodzie. Wystawa powstała w 2008 roku z okazji jubileuszu dwudziestopięciolecia Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa. Stąd taka właśnie, symboliczna, ilość eksponowanych brązów - dzieł polskich i europejskich twórców z XIX i XX wieku.

Miejscowość Bryzgiel założyli przed 1727 rokiem kameduli wigierscy. Początkowo była to osada rybaków założona w miejscu smolarni należącej do zakonników. Od lat 80 ubiegłego wieku ze wsi rolniczej zaczęła przeistaczać się w miejscowość turystyczną. Duża wieś położona na wysokim południowym brzegu jeziora Wigry. We wsi jest miejsce rozpoczynania spływów kajakowych, w miejscu zwanym przez mieszkańców Browarem. Bezpośrednia bliskość malowniczego brzegu jeziora, z zapierającym dech w piersiach, widokiem na wyspy wigierskie: Ordów, Ostrów i Krowę. Współczesny Bryzgiel nie jest już wsią rybaków, również rolnictwo schodzi na dalszy plan. Najważniejszym źródłem dochodów dla mieszkańców tej wsi staje się turystyka i agroturystyka. Dobre jest też jedzenie w zorganizowanych tu jadłodajniach. We wsi znajdują punkty widokowe,z których możemy podziwiać jezioro Wigry.

Rezerwat Rutka utworzony w 2001 r. na obszarze 49 ha ma na celu zachowanie w stanie naturalnym unikatowego bruku polodowcowego. Położony jest we wsi Rutka i Szeszupka, na wysokości 235 m. Od północy głazowisko ograniczone jest krawędzią zagłębienia Szeszupy, z której rozpościera się rozległy widok na amfiteatr Wodziłk. Powierzchnia ta zbudowana jest ze żwirów wodnolodowcowych, płatów gliny i dużej ilości głazów. Głazowisko tworzy tzw. bruk lodowcowy, który powstał jako pozostałość rozmycia gliny zwałowej przez wody topniejącego lądolodu. W przemieszczeniu pionowym głazów duży udział miał również człowiek.