Kapliczki - wszyscy, którym zdarzyło się zainteresować nimi, zgodnie postrzegają je w nierozłącznym związku z pejzażem, jako jego charakterystyczne, cenne i pełne uroku akcenty. Bo też wznoszono kapliczki w miejscach szczególnych, nieprzypadkowych; skoro zaś miejsca były znamienne i ważne - przydawano im staranną oprawę. Towarzyszyły zatem kapliczki starym drogom, budowano je u ich rozwidleń i skrzyżowań, a także na krańcach dawnej zabudowy, a więc na granicy między siedliskami ludzkimi a przestrzenią pól i lasów. Stawiali je niegdyś fundatorzy na chwałę Bożą, ale i dla upamiętnienia własnego nazwiska. Kapliczka ustawiona przy drodze stanowiła zaproszenie do modlitwy skierowana zarówno do członków własnej społeczności, jak i do wędrowców z daleka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz