Autorski blog regionalny " NA POJAĆWIESKICH RUBIEŻACH " promujący tą urokliwą krainę nieprzerwalnie już ponad 15 lat, pisaną obiektywem fotograficznym wraz z krótkim na temat tekstem. Warto tutaj zajrzeć, na moment, na dłużej - fotograficznie polecam. Zapraszam autor zdjęć - artysta fotograf Leszek Przeborowski.
13 listopada 2016
Emilija Pliaterytė (Emilia Plater) - 210 rocznica urodzin bohaterki Powstania Listopadowego.
Mija 210 rocznica urodzin bohaterki narodowej Polski i Litwy z okresu Powstania Listopadowego Emilii Plater(Emilija Pliaterytė). Emilii Plater zwana „Joanną d’ Arc” urodzona na kresach 13 listopada 1806 r. w Wilnie w szlacheckiej rodzinie o tradycjach patriotycznych. Kilka lat później jej rodzice rozstali się i z matką wyjechała do należącego do krewnych majątku Līksna koło Dyneburga (Daugavpils - Łotwa), gdzie wychowywała się i kształciła wspólnie z dwoma kuzynami. Interesowała się literaturą i historią, pisała wiersze, a także jeździła konno, ćwiczyła fechtunek. Na wieść o wybuchu powstania nawoływała do podjęcia walki na Litwie, ale jako kobietę odsunięto ją od tej decyzji. Plater obcięła włosy i uzbrojona, w stroju męskim, razem z przyjaciółką Marią Prószyńską, stworzyła kilkusetosobowy oddział powstańczy, w skład którego weszli kawalerzyści, kosynierzy i strzelcy. W drodze do Dyneburga zbierała kolejnych ochotników i stoczyła kilka zwycięskich starć z siłami rosyjskimi. Sama Emilia zaczęła cieszyć się sympatią i szacunkiem żołnierzy, którzy docenili jej waleczność. Gen. Dezydery Chłapowski przyznał Emilii honorowy stopień kapitana. Jego decyzją otrzymała także dowództwo 1. kompanii 1. Pułku Piechoty Litewskiej. Jej oddział walczył m.in. o Kowno, a sama Plater odznaczyła się niezwykłą walecznością broniąc eskortowanych oddziałów zaopatrzenia armii powstańczej. Kiedy dowodzący także jej grupą gen. Chłapowski podjął decyzję o rezygnacji z dalszej walki, Plater zdecydowała się na dołączenie do sił powstańczych w rejonie Warszawy. Razem z krewnym Cezarym Platerem przedzierała się lasami w przebraniu chłopskim, jednak podróż okazała się dla niej zbyt wyczerpująca. Chora Emilia musiała zatrzymać się pod przybranym nazwiskiem Korawińska w Justianowie (Vainežeris - Litwa) w dworku Abłamowiczów, gdzie ją leczono. Leczenie nie pomogło i Emilia Plater zmarła 23 grudnia 1831 r. Jej ciało spoczęło na cmentarzu w Kapčiamiestis (Litwa). Grób zachował się do dnia dzisiejszego. Emilia Plater przeszła do narodowej legendy i stała się symbolem patriotyzmu i walki o niepodległość, jest bohaterką poematów, gdzie Adam Mickiewicz jej postać uwiecznił w wierszu „Śmierć pułkownika. Postać ta stanowi wspólne dziedzictwo Polski i Litwy, a czyny dziewczyny żołnierza poszły w świat i przetrwały w glorii legendy, aż do czasów nam współczesnych.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz