Boczniak ostrygowaty jest jadalnym grzybem. Po raz pierwszy ten takson (jednostka) została zdiagnozowana w 1774 r. Obecną nazwę, uznaną przez Index „Fungorum” nadał mu w 1871 r. P. Kummer. Natomiast nazwę polską nadał Henryk Orłoś w 1951 r. Boczniak ostrygowaty jest grzybem nadrzewnym rosnącym głównie na martwym drewnie lub na osłabionych, uszkodzonych starych drzewach liściastych. Można go spotkać najczęściej koło dróg, na ściętych pniach topól, wierzb i brzóz, a w lesie na powalonych pniach bukowych. Duże, muszlowate owocniki z krótkim trzonem są zrośnięte ze sobą i zachodzące dachówkowato jeden na drugi. Grzyb pojawia się po jesiennych przymrozkach, a do wzrostu owocników potrzebuje dużo światła. Do spożycia nadają się tylko młode owocniki, starsze są łykowate. Boczniak ostrygowaty jest delikatny w smaku, nadaje się do smażenia oraz jako dodatek do zup i sosów. To jeden z nielicznych grzybów, gdzie jego wytrzymałe na przymrozki owocniki można zbierać nawet późną jesienią i dłużej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz