Las wciąga nas w głąb swych ostępów, chcemy się w nim zanurzyć, nie tylko oglądać z dalszej odległości. Dotyczy to zarówno każdego turysty, grzybiarza czy miłośnika lasu, jak i fotografa. Las jest złożonym ekosystem z niesamowicie skomplikowaną siatką , często niewidocznych dla ludzi , powiązań. Takim atrakcyjnym przyrodniczo lasem jest położony wśród morenowego krajobrazu Las Krasnopolski o powierzchni ok. 1799 ha. Siedliskami zajmującymi największy areał leśny są: ols jesionowy, las mieszany bagienny i ols. Dość dużą powierzchnię zajmują też las mieszany świeży, las wilgotny i las mieszany wilgotny.

Autorski blog regionalny " NA POJAĆWIESKICH RUBIEŻACH " promujący tą urokliwą krainę nieprzerwalnie już ponad 15 lat, pisaną obiektywem fotograficznym wraz z krótkim na temat tekstem. Warto tutaj zajrzeć, na moment, na dłużej - fotograficznie polecam. Zapraszam autor zdjęć - artysta fotograf Leszek Przeborowski.
24 lutego 2023
Zanurzyć się w rytm leśnej natury, gdzie Las Krasnopolski wciąga nas w głąb swych ostępów.
Las wciąga nas w głąb swych ostępów, chcemy się w nim zanurzyć, nie tylko oglądać z dalszej odległości. Dotyczy to zarówno każdego turysty, grzybiarza czy miłośnika lasu, jak i fotografa. Las jest złożonym ekosystem z niesamowicie skomplikowaną siatką , często niewidocznych dla ludzi , powiązań. Takim atrakcyjnym przyrodniczo lasem jest położony wśród morenowego krajobrazu Las Krasnopolski o powierzchni ok. 1799 ha. Siedliskami zajmującymi największy areał leśny są: ols jesionowy, las mieszany bagienny i ols. Dość dużą powierzchnię zajmują też las mieszany świeży, las wilgotny i las mieszany wilgotny.
10 lutego 2023
Zimowy naturalny urok leśnych jezior (sucharów) z leśnej głuszy Puszczy Augustowskiej.
Suchary to nieduże leśne jeziorka dystroficzne są osobliwością występującą na terenie borów Puszczy Augustowskiej. Ich nazwa jest nazwą tradycyjną, wywodzi się od słowa "suchy" czyli pusty, bezrybny. Powstały w czasie ostatniego zlodowacenia na wskutek topnienia tzw. martwych brył lodu. Woda w małym, śródleśnym oczku jest ciemna, przez zawarty w wodzie wysoki poziom związków humusowych. Jeziora te mają bardzo charakterystyczny kolor, niektórzy mogliby powiedzieć, że jest to kolor mocnej herbaty. Związki te biorą się z postępujących procesów rozkładowych substancji organicznych, takich jak igliwie, liście, gałęzie.
Wysoki poziom zakwaszenia wód, bardzo mała przejrzystość wody, ubogość w wapń powodują, że jeziorka te są istotnie "suche"- często nie żyje tam żaden gatunek ryb, ani roślin. Natomiast brzeg, gdzie nie ma tu ani plaży, ani skarpy , a granicę z lądem wyznacza coś w rodzaju zielonego trawnika, który łagodnie spływa do wody. Jest to tzw. pło, które zbudowane jest głównie z nasyconych wodą mchów. Pod wpływem wiatru czasami od całości odrywają się tworząc wysepkę dryfującą samotnie po jeziorze. Otoczenie też jest interesujące, w powietrzu nawet zimą unosi się zapach rośliny bagna zwyczajnego, który zawsze kojarzy się nam z szafą babci.
Drzewa rosnące w borze bagiennym są niskie, karłowate. Występują pośród tego boru bagiennego rośliny chronione takie jak: widłak jałowcowaty oraz różnego gatunku mchy i inne rośliny. Trudno to wszystko dojrzeć zimą, gdy jest tafla lodu na jeziorku, a w borze jest trochę śniegu. Też trudno będzie uwierzyć, że tuż obok, w leśnej głuszy, znajduje się zupełnie inny świat. Nawet zimą znajdziemy tu ciekawe do obserwacji obiekty, możemy też śledzić przebiegające w przyrodzie procesy. Przekonajcie się o tym sami, może trzeba będzie wybrać się tam innym razem.