Drewno na zimę.
Drewno jest coraz częściej wykorzystywane jako opał. Decyduje o tym cena i walory grzewcze. Przygotowanie drewna na zimę wciąż uważane jest u nas za jeden z atrybutów życia na łonie natury i tradycyjny męski obowiązek. Wartość opałowa drewna w dużym stopniu zależy od jego gatunku (gęstości) i wilgotności. Najwyższą kaloryczność mają drzewa liściaste, takie jak: grab, buk, dąb, brzoza. Zawartość wody nie powinna natomiast przekraczać 25 proc. Natomiast w krajach zachodnich drewno kominkowe i w ogóle drewno opałowe - z podziałem według gatunku i jakości, wysuszone, pocięte i połupane na szczapy określonych wymiarów - od dawna kupuje się wyłącznie w sklepach.
Źródło: http://www.e-lasy.pl

Drewno na zimę.

Drewno na zimę.

Późna jesień
To prawie bezlistna część jesieni. Pod koniec listopada przechodzimy w ślimaczącą się jesienną szarugę. Początek późnej jesieni datuje się na czas, gdy już całkiem opadną liście brzozy brodawkowatej. Pora ta kończy się nastaniem dłuższych mrozów. Późna jesień zwykle obejmuje listopad, ale może przeciągać się i na grudzień. W ujęciu termicznych pór roku to druga część jesieni, ze średnią temperaturą dobową poniżej 5°C i praktycznie zamarłą wegetacją.
Źródło: http://www.atlas-roslin.pl

Późna jesień

Późna jesień

Późna jesień

Późna jesień

Zgryzy bobrowe.
Ślady zgryzania przez bobry składają się z licznych nacięć o gładkiej powierzchni, tak jakby zostały wykonane przy pomocy dłuta. Ścięte drzewo o niewielkiej średnicy zostaje najpierw pozbawione gałęzi, a następnie podzielone na mniejsze fragmenty. Grube drzewa najczęściej są okorowywane u nasady i pozostawiane bez ścinania. Bóbr bez trudu przegryza gałąź grubości kilku centymetrów i obala drzewa o średnicy do około 70 cm. Najchętniej ścina: wierzby, topole, osiki, jesiony, dęby i brzozy. Do ścinania drzew bobry używają swoich czterech potężnych siekaczy, pokrytych szkliwem o brunatno-czerwonym zabarwieniu. W sumie bóbr posiada 20 zębów. Rozglądając się dookoła z łatwością przekonamy się, że bobry mogą silnie oddziaływać na środowisko, w którym żyją.
Źródło: http://www.wigry.win.pl

Zgryzy bobrowe.

Zgryzy bobrowe.

Zgryzy bobrowe.

Zgryzy bobrowe.

Zgryzy bobrowe.

10 000 LICZNIK ODWIEDZIN
Dzisiaj, na moim autorskim blogu po raz pierwszy licznik odwiedzin przekroczył 10 000. Jest to dla mnie osobisty powód do satysfakcji. Bardzo mnie to cieszy. Oczywiście chciałem podziękować wszystkim czytelnikom za wytrwałość w oglądaniu moich autorskich zdjęć fotograficznych i czytaniu tematów krajoznawczo - regionalnych. A zatem, Dziękuję i Zapraszam do dalszej wędrówki po blogu „NA POJAĆWIESKICH RUBIEŻACH” autor Leszek Przeborowski.

HUBERTUS 2010 W GIBACH.
Zgodnie z tradycją myśliwską, Hubertus 2010 rozpoczął się od złożenia wieńców pod krzyżem upamiętniającym ofiary Obławy Augustowskiej i uroczystej Mszy Świętej w kościele p.w. Św. Anny w Gibach. Msza hubertowska jest ważnym elementem dawnych i współczesnych tradycji związanych z wyrazem czci wobec Świętego Huberta - patrona myśliwych i leśników, stanowiąc autentyczny przejaw żywotności kultu. Po niej w wiacie szkółki leśnej Nadleśnictwa Pomorze odbyło się powitanie myśliwych i poczęstunek, w której główną potrawą była dziczyzna: bigos z dziczyzną, dzik z ogniska, kiełbasa z dziczyzny. Następnie odbyła się wspólna biesiada myśliwska, koncert myśliwskich sygnałów oraz wystawa trofeów łowieckich, zaprezentowano również literaturę, fotografie, medale i inne przedmioty powiązane z myślistwem. Organizatorami Hubertusa 2010 imprezy związanej z tradycjami było: Nadleśnictwo Głęboki Bród, Nadleśnictwo Pomorze, Nadleśnictwo Płaska oraz Koła Łowieckie "Łoś" i "Słonka" z Sejn. Święto Hubertus jest plenerową imprezą organizowaną od wielu lat i gromadzi brać leśną, myśliwską oraz sympatyków lasu.

HUBERTUS 2010 W GIBACH.

HUBERTUS 2010 W GIBACH.

HUBERTUS 2010 W GIBACH.

HUBERTUS 2010 W GIBACH.