Różańcowa Góra – wzniesienie nad jeziorem Żubrowo w Żubronajciach, uznawane przez archeologów za ośrodek obrony z wczesnej epoki żelaza. O nazwie wzniesienia krążą legendy. Zazwyczaj mówi się o młodym chłopcu, który dawno temu pasł tu krowy. W trawie zobaczył on paciorki różańca, zaczął je ciągnąć, wtedy z głębi góry usłyszał dźwięk dzwonu. Czy pastuch przestraszył się, czy zwątpił, dość że wypuścił z rąk różaniec, który zniknął pod ziemią. Teraz słychać czasem bicie dzwonu, ale tylko o północy, jeśli się przyłoży ucho do ziemi. Niektórzy twierdzą, że nazwa ma związek ze spotkaniami kółka różańcowego za czasów rosyjskich, gdy ich działalność była zabroniona. Góra Różańcowa stanowi piękny punkt widokowy.

W Sejnach rozpoczął się kolejny Międzynarodowy Plener Rzeźbiarski, który potrwa do końca lipca. Uczestniczą w nim rzeźbiarze z Polski, Białorusi i Litwy. W tym roku tematem pleneru rzeźbiarskiego są „Kapliczki”. Podobnie jak w latach ubiegłych zostaną po plenerze ustawione tuż obok Bazyliki na placu dominikańskim. Na zdjęciu w czasie trwania pleneru, a już widoczny jest kształt kapliczki.

Szlak kajakowy Czarnej Hańczy to z pewnością jeden z najpiękniejszych nizinnych szlaków wodnych Polski, wyróżniający się krystaliczną wodą Czarnej Hańczy i nienaruszoną przyrodą puszczy. Całość trasy liczy ok. 100 km - od miejscowości Gawrych - Ruda do Augustowa. Na pokonanie całego szlaku, bez wcześniejszego przygotowania kondycyjnego, w sposób zupełnie rekreacyjny, potrzeba około 7 dni. Na szlaku jest tak wiele pięknych miejsc na kąpiel, śródleśnych polanek, na których można odpocząć w upalne popołudnie, że nie warto się spieszyć.

Ser podpuszczkowy dojrzewający Wiżajny - wytwarzany jest w rejonie Wiżajn i Rutki-Tartak, według receptur przekazywanych od ponad 120 lat. W okresie powojennym produkcja sera odbywała się w spółdzielniach mleczarskich, po 1989 roku powróciła do gospodarstw domowych. Są to sery o średnicy od 8 do 30 cm. Mają kształt okrągły lub wrzecionowaty. W zależności od stopnia dojrzałości ich kolor może być białawo-żółty do żółtego. Smak sera nabiera intensywności w trakcie dojrzewania. Charakterystycznym i jedynym dodatkiem, który ścina mleko jest podpuszczka naturalna z żołądków cielęcych. Różne odmiany smakowe tego sera można łatwo uzyskać, dodając różne zioła i przyprawy, jak: macierzanka, pieprz, kminek, tymianek, kozieradka, czy czosnek.

Sękacz sejneński - pierwsze wzmianki o tym cieście pochodzą już z 1682 roku, natomiast najstarszy polski przepis ukazał się w 1856 roku. W okolicach Sejn ciasto to zawitało w początkach XX wieku, gdzie obecnie istnieje pod nazwą sękacz oraz pochodzącą z niemieckiego bankuchen. Jest to ciasto o kształcie walca, z charakterystycznymi sękami. Specyficzny wygląd uzyskiwany jest podczas pieczenia. Poszczególne warstwy, zapiekane na wałku nad paleniskiem, spływając tworzą charakterystyczne sęki. Jest to ciasto robiące wrażenie swoim niepowtarzalnym kształtem i smakiem. Sękacz przyciąga świeżym aromatem gwarantującym niezwykłe doznania smakowe.

Pole przed żniwami, zboża są wyrośnięte, łany gęste, kłosy długie i wypełnione dorodnym ziarnem, tak prezentują się przed żniwami pole pokryte dojrzałymi zbożem pszenżyta. Nic dziwnego, że uprawa ziemi od początku została określona jako kulturowa twórczość człowieka. Kultura ziemi – agrokultura. Czy pamiętamy, że współtwórcą tej kultury jest rolnik.

Pokamedulski Zespół Klasztorny leży w malowniczym miejscu na ostro wcinającym się w jezioro półwyspie wigierskim. W tym miejscu przez 130 lat do 1800 roku żyli Kameduli. Obecnie jest tu dobrze zrekonstruowany obiekt klasztorny: eremy, kaplica kanclerska, dom królewski oraz wieża zegarowa, z której rozpościera się widok na jezioro Wigry i całą okolicę, a przede wszystkim na barokowy kościół. Zwiedzanie klasztoru trwa od 1 do 2 godzin.

Malina właściwa występuje w lasach, rosnąca na ich skrajach, w zaroślach, na zrębach posiada pędy wzniesione o długości około dwóch metrów. Owocuje w okresie od czerwca do września, dostarczając czerwone owoce. Owoce są smaczne i aromatyczne, nadają się do spożycia zarówno na surowo, jak i na przetwory. Roślina miododajna.

W Muzeum Wigier w Starym Folwarku prezentowana jest wystawa – Fotografia Dzikiej Przyrody - Wildlife Photographer of the Year, z lat 2002 2008. Wystawę tworzą zwycięskie prace z konkursów fotograficznych, organizowanych przez BBC Wildlife Magazine oraz Natural History Museum w Londynie.Konkurs odbywa się rokrocznie od 1964 r. i w miarę swojego rozwoju stał się najbardziej cenionym i największym w świecie przedsięwzięciem z zakresu fotografii dzikiej przyrody.

Przed krzyżem w miejscu symbolizującym pochówek zaginionych odbyły się w Gibach na Sejneńszczyźnie uroczystości upamiętniające 64. rocznicę Obławy Augustowskiej .W lipcu 1945 r. oddziały Armii Czerwonej wspomagane przez UB i MO przeprowadziły szeroko zakrojoną akcję pacyfikacyjną obejmującą tereny Puszczy Augustowskiej i jej okolic. Oddziały radzieckie przetrząsały lasy i wsie, aresztując podejrzanych o kontakty z partyzantką niepodległościową. Zatrzymano niemal 2000 osób. Część z nich po przesłuchaniach wróciła do domu. Około 600 osób zostało wywiezionych w nieznanym kierunku i wszelki ślad po nich zaginął. Obława Augustowska jest największą niewyjaśnioną zbrodnią na Polakach po II wojnie światowej.



GIBY - OBCHODY 64. ROCZNICY OBŁAWY AUGUSTOWSKIEJ

GIBY - OBCHODY 64. ROCZNICY OBŁAWY AUGUSTOWSKIEJ

GIBY - OBCHODY 64. ROCZNICY OBŁAWY AUGUSTOWSKIEJ

Wędkowanie można traktować jak hobby, można też jak sport, tzw.„moczenie kija”,jak mówią wędkarze, zawsze odstresowuje, przynosi relaks i nową energię do życia. A zwłaszcza, kiedy wędkuje się w scenerii malowniczej przyrody, a taaaka ryba bierze!

Dziś Studzieniczna to niewielka miejscowość koło Augustowa, to właśnie tu przypłynął statkiem 9 czerwca 1999 roku Ojciec Święty Jan Paweł II, aby odwiedzić sanktuarium Matki Bożej. To wydarzenie wiernie upamiętnia pomnik Polskiego Papieża. Papież przybył statkiem i schodził po drewnianym sześciometrowym trapie na wyspę skąd udał się do kaplicy. Pomnik stoi na styku wody i lądu.

O kilkanaście kroków od kaplicy w Studzienicznej wykopana jest studnia, z której woda ma leczyć rozmaite choroby wierzącego ludu.W XVII wieku osiadł tu pustelnik - Wincenty Murawski, emerytowany żołnierz. Zdobył on sławę zielarza i uzdrowiciela. Obok dębu wykopał studzienkę. Woda z niej miała właściwości lecznicze; pomagała w rozmaitych cierpieniach, zwłaszcza w chorobach oczu. Od niej to jezioro nosi nazwę Studzieniczne, a założoną później wieś- Studzieniczna.

Sanktuarium położone nad Jeziorem Studzienicznym.Murowana kapliczka w kształcie ośmiokątnej rotundy, została wybudowana w 1872 r. przez inżyniera pracującego przy Kanale Augustowskim - Ludwika Jeziorkowskiego. Osadzona na 64 dębowych palach, połączonych kratowaniem z solidnych bali i wzmocnionych brukiem kamiennym. Nawiązuje do stylu renesansowego. Od 1995 r. Studzieniczna stała się głównym miejscem kultu w diecezji ełckiej.

Kościół parafialny w Studzienicznej pod wezwaniem Matki Boskiej Szkaplerznej został zbudowany w 1847 r., z fundacji chłopa Szymona Andruszkiewicza z Pawłówki pod Sejnami. Wystrój wnętrza kościółka jest dziełem ludowych artystów. Kościół ma trzy ołtarze: główny pod wezwaniem Świętej Rodziny i boczne: św. Jana Nepomucena i św. Tekli.

Kwiaty lipy drobnolistnej mają jasnożółtą barwę i wydzielają intensywny, przyjemny zapach. Ich pręciki są zbliżone wielkością do płatków korony. Kwiaty mają miodniki i zapylane są przez owady. Podczas kwitnienia są odwiedzane przez ogromne ilości pszczół. Okres kwitnienia: koniec czerwca – lipiec.

Pszczele kwiaty tzw.pożytki pszczele /na zdjęciu facelia błękitna i gryka/ stanowią dużą ilość roślin tego samego gatunku o odpowiedniej wydajności nektaru i pyłku występująca na odpowiednio dużym obszarze.Z roślin uprawnych są to najczęściej gatunki takie jak: rzepak, facelia błękitna, gryka i inne rzadziej uprawiane.

Dziurawiec zwyczajny to wieloletnia roślina zielna- popularna w całym kraju.Najczęściej rośnie na glebach suchych, piaszczystych, na pagórkach i nieużytkach, na skraju lasów. Czasem jest chwastem w uprawach polowych. Dziurawiec może być także uprawiany.Inne nazwy: ziele świętego Jana, świętojańskie ziele.Osiąga wysokość ok. 30-60cm.

Na zdjęciu, utworzona po intensywnym deszczu - rosa na liściach trawy.

Sianokosy - suszenie traw, zbieranie siana na stogi. Dawniej koszono trawę kosami, potem kosiarkami.Zebrane siano zwożono do gospodarstw i przechowywano w stodołach i brogach, w niektórych regionach jednak część siana zostawiano na polach w stogach i zwożono do gospodarstwa w miarę potrzeb dopiero zimą. Na zdjęciu okolice Maćkowej Rudy.

SĄSKRYDIS 2009

Litewski zespół ludowy z Australii: "AUSTRALIJA-VIKTORIJOS JUNGTINE.

SĄSKRYDIS 2009

Litewski zespół ludowy " VYCIAI" z Puńska.

"Sąskrydis”/Zlot- Spotkanie/ jest to impreza folklorystyczna organizowana od lat 50-tych XX w. Od kilku lat impreza przybrała formę pikniku, częściowo ze względu na walory krajobrazowe miejscowości Burbiszki. Jest to jedno z najbardziej urokliwych miejsc pogranicza polsko-litewskiego. Z roku na rok przyjeżdża coraz więcej turystów by zobaczyć tą imprezę. To doroczna prezentacja twórczości artystycznej mniejszości litewskiej w Polsce. Odbywa się ona w malowniczym plenerze nad granicznym jeziorem Gaładuś, trwa aż do późnych godzin wieczornych. Ogląda ją kilka tysięcy osób.

SĄSKRYDIS 2009

Litewski zespół ludowy "ŻYBURELIS" z Sejn.