Sakralnymi obiektami sztuki ludowej jakimi są kapliczki, zadumane świątki i krzyże stanowią niewątpliwie jeden z najcenniejszych elementów naszego rodzimego dziedzictwa kulturowego. Obiekty te w prosty i niezwykle trafny oraz symboliczny sposób łączą w sobie wiarę, wyznawanej przez zamieszkujących tą ziemię ludzi, tradycji kultywowanej z pokolenia na pokolenie, sztuki ludowej doskonalonej przez wieki. Kapliczki słupowe wraz ze świątkami lokalnie nazywane „figurami”, a w nich zadumane świątki są miniaturą świątyni, gdzie są stawiane na cmentarzach - tzw. latarnie zmarłych. Warto wspomnieć, ze forma słupa - symbolu osi świata łączącej świat ziemski z niebem. Dlatego warto kapliczkom poświęcić choć odrobinę uwagi i czasu. Natomiast krzyże można spotkać niemal w każdym miejscu. Charakteryzują się one całym spectrum lokalnych rozwiązań ciesielskich, rzeźbiarskich, kowalskich, a przy tym posiadają niewymierną wartość historyczną. Przyglądając się każdemu z osobna można dostrzec wiele wspólnych cech: materiałowych, kompozycyjnych i dekoracyjnych, które w pewien sposób opisują i charakteryzują krzyże w kategoriach symbolu, określającego katolicką specyfikę tego terenu. Wpisują się w rodzimy krajobraz i z nim współgrają w sferze społecznej i przyrodniczej, ale także kulturze duchowej dążącej do opisu świata i określenia w nim miejsca człowieka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz