Martwe drzewa jako naturalny składnik ekosystemu leśnego w Puszczy Augustowskiej.

Życie każdego drzewa kiedyś ma swój naturalny kres, gdzie w zależności od gatunku, nasze rodzime drzewa dożywają do kilkuset lat. Drzewa po zamarciu otwierają dostęp światła do dna lasu, przez co umożliwiają pojawienie się młodego pokolenia tworząc nowe środowisko życia. Martwe drzewa są ważnym naturalnym i niezbędnym składnikiem ekosystemu leśnego, stając się siedliskiem życia wielu gatunków grzybów, śluzowców, roztoczy, owadów, a także ptaków, ssaków oraz mchów jak również i nowych drzew. Silnie modyfikują mikroklimat w najbliższym sąsiedztwie. Leżące martwe drewno odgrywa ważną rolę w zatrzymywaniu spływających wód powierzchniowych w lesie. Można nawet stwierdzić, że jest teraz bardziej żywe niż wtedy kiedy rosło. Jak powiedział kiedyś prof. Andrzej Strumiłło -… „Las, w którym nie ma martwych drzew jest chory”... Dlatego współczesne leśnictwo doskonale rozumie ten naturalny składnik ekosystemu leśnego Puszczy Augustowskiej i docenia potrzebę ochrony drzewa po jego śmierci jako cennego siedliska życia innych organizmów.