Słonecznik zwyczajny (Helianthus annus) jak sama nazwa wskazuje „helios” z greckiego oznacza słońce a „anthos” kwiat, zatem roślina kojarzona jest z najbliższą nam gwiazdą. Nie bez przyczyny charakterystyczne żółte, efektywne kwiaty rozweselają i rozjaśniają ogród. Nic więc dziwnego, jego wygląd przypomina słońce jest promienny i dostojny. Słonecznik tradycyjnie uprawia się dla jadalnych nasion. Jest jednoroczną rośliną osiągającą nawet 2,5m wysokości. Kwitnie od lipca do września, a nawet października. Słoneczniki są roślinami miododajnymi. Z jednego hektara można zebrać nawet do 50 kilogramów miodu. Wytwarza ogromne żółto - brązowe kwiaty, gdzie w jednym kwiatostanie znajduje się od 100 nawet do 8000 nasion. Liście słonecznika są duże, sercowate i także szorstko owłosione. Słoneczniki obracają swoje kwiaty do słońca, podążają za jego wędrówką po niebie ale robią tak tylko młode rośliny. Dojrzałe kwiaty układają się w jednym kierunku. Jego kwiat jest często wręczany jako prezent - uroczy symbol miłości i troski, natomiast dzieciaki uwielbiają skubać jego pestki. Ojczyzną słonecznika jest Ameryka Północna, gdzie był on powszechnie spożywany przez rdzennych Indian, którzy jako pierwsi odkryli jego walory smakowe i odżywcze. Do Europy (Hiszpanii) trafił na początku XVI wieku. Słonecznik zwyczajny w okresie letnim swoim złotem i pokrewnymi barwami dopełniającymi często staje się dominatem pięknych bukietów czy kompozycji, przypominając nam swoją barwą o zbliżającej się pięknej porze roku jaką jest jesień.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz