Zima czaruje nas ostatnimi siłami na początku marca, gdzie śnieg okrywa fragmentami krajobraz Ziemi Sejneńskiej. W tej krainie śnieg wolniej topnieje niż w innych częściach kraju. Czasem marcowa aura zmienna jest bo jak mówi przysłowie ludowe "W Marcu jak w garncu", to może wystąpić w tym miesiącu akcent zimowy, czyli w dzień ciepło, w nocy mróz.
Od momentu kiedy średnia dobowa temperatura powietrza przekracza 0°C następuje topnienie pokrywy śnieżnej i lodu. Następuje to od góry, przy zamarzniętym gruncie, a także zamarzniętych zbiornikach i ciekach wodnych. Woda z roztopów spływa głównie do cieków i zbiorników wodnych, a tylko w małym stopniu zwiększa wilgotność pól uprawnych.
Powoli przebudzenie z zimy widać wszędzie, wokół domu, na polach, łąkach, lasach. Jedynie w zbiornikach wodnych trwa jeszcze zima pod okowami lodu. Rzeki, które były skute lodem swobodnie teraz płyną do swego ujścia. Marcowe pola przyprószone z rzadka resztkami śniegu są czarne od zaoranych zagonów. Odchodzi do przeszłości zszarzała biel śniegu spychanego przez coraz cieplejsze promienie słońca.
Powoli mamy już dosyć zimy i uciążliwości jakie za sobą niesie, ale trzeba przyznać że zimowe widoki mają w sobie wiele piękna i uroku. Na „polskim biegunie zimna” wiosna zawsze przychodzi najpóźniej, a więc trzeba być bardzo cierpliwym w oczekiwaniu na tę porę roku, a gdy tylko słońce mocniej przygrzeje, zauważymy pierwsze, niepewne jej zwiastuny. Na razie to przedwiośnie puka jeszcze do zimowych drzwi przyrody.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz