Położony w pobliżu rzeki Czarna Hańcza suwalski cmentarz jest nekropolią wyjątkową, gdzie obok siebie spoczywają bowiem wierni siedmiu wyznań. Ten cmentarz łączy kanony katolickie, prawosławne, staroobrzędowe, ewangelickie w nurcie luterańskim i kalwińskim, judaistyczne i mahometańskie. Jest to miejsce wiecznego spoczynku ludzi, którzy przeżyli swoje dni, wierni tradycji ojców. Każda z wyznaczonych części nekropolii jest miejscem wypełnionym symboliką religijną, przejawiającą się w postaci upamiętnień nagrobnych przybierających kształt krzyży w typie rzymskim i greckim, stel, macew, mauzoleów, katakumb.
Cmentarz rzymskokatolicki został założony na przełomie XVIII i XIX wieku. Podobnie jak w przeszłości, tak i dziś, jest największą suwalską nekropolią. Pośrodku najstarszej części, w 1853 roku wystawiono neogotycką kaplicę Przemienienia Pańskiego. Na cmentarzu znajdują się zabytkowe nagrobki z XIX wieku oraz pomniki i mogiły wojskowe, w tym pomnik członków POW, poległych w 1919 roku w walkach o niepodległość. Cmentarz ewangelicki mieści groby ewangelików dwóch wyznań: ewangelicko-augsburskiego (luteranie) i ewangelicko-reformowanego (kalwini). Ewangelicy przybyli na Suwalszczyznę w XVIII wieku z sąsiednich Mazur. Groby kalwińskie zajmują niewielką, południowo-zachodnią część cmentarza.
Cmentarz wyznawców Kościoła prawosławnego. Na cmentarzu znajduje się drewniana cerkiew Wszystkich Świętych, wybudowana w latach 1891–1892 w stylu rusko-bizantyńskim, na planie krzyża greckiego (równoramiennego). Obecnie pełni funkcję cerkwi parafialnej. Cmentarz staroobrzędowców mniejszości religijnej pochodzenia rosyjskiego, która nie uznała reformy liturgicznej przeprowadzonej w Kościele prawosławnym w latach 1652-1656. Prześladowani, opuszczali Rosję i osiedlali się na ziemiach Rzeczypospolitej i Prus Wschodnich, od XVIII wieku m.in. na Suwalszczyźnie.
Cmentarz żydowski powstał w początkach XIX wieku. Podczas II wojny światowej zniszczyli go Niemcy, wykorzystując macewy (płyty nagrobne) jako materiał budowlany. W latach 70. XX wieku cmentarz uporządkowano, wmurowując ocalałe macewy w tzw. ścianę płaczu. Cmentarz muzułmański powstał na początku XX wieku dla wyznawców islamu (głównie Tatarzy) służących w armii rosyjskiej. Na początku XX wieku zezwolono im dokonywać tutaj pochówków i tak powstał cmentarz. Do czasów współczesnych nie zachowały się żadne nagrobki.
Na suwalskim cmentarzu siedmiu wyznań znajdują się ciekawe kaplice, piękne nagrobki, zabytki sztuki sepulkarnej. Cmentarzami opiekują się lokalni społecznicy, członkowie różnych stowarzyszeń, kościołów i związków wyznaniowych. Suwalska nekropolia jest realizacją wspaniałej idei sąsiedztwa pełniąc rolę uniwersalnego nauczyciela historii miasta wraz z pamięcią o osobach tworzących wielokulturowość Suwałk, jakże również i całego północno- wschodniego pogranicza.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz