Jezioro Dusia (Ežero Dusia) na Litwie - słońce, zieleń wokół, błękit nieba, czegóż więcej potrzeba.

Jezioro Dusia (Ežero Dusia), jest trzecim według wielkości jeziorem na Litwie, znajduje się w rejonie łoździejskim na terenie Metelskiego Parku Regionalnego. Jego obszar to 2334 ha., dł. 8450m, szer. 4140m. Głębokość max. 32,6 m., średnia 14,74 m. Objętość 34 mln m³. Jezioro leży na wysokości 106,35 m. n.p.m. Malownicze jez. Dusia rozciąga się z północy na południowy wschód. Bardzo czysta i przejrzysta woda zachęca do kąpieli, kajakowych i żeglarskich spływów oraz wędkowania. Nad akwenem jest kilka pięknych miejsc biwakowych. Jezioro wszędzie jest dostępne, gdzie strefa płycizn jest bardzo szeroka i piaszczysta. Dno jeziora jest lekko pofałdowane, brzegi są słabo pocięte, jedynie w północnej części jeziora znajduje się większa zatoka. Brzeg południowy i wschodni porośnięte są zaroślami trzcin. Na jeziorze jest kilka niedużych wysepek sitowia. Woda w jeziorze Dusia odnawia się powoli, raz na 15 lat. Akwen jest zasobny w większość ryb słodkowodnych takich jak: płoć, wzdręga, okoń, leszcz, lin, szczupak, sielawa, węgorz. Wodna tajemniczość jest tu naprawdę czarująca. Popędzane przez wiatr fale jeziora Dusia szaleją tak samo jak na morzu. A jeżeli pogoda jest spokojna, szerokości jeziora zlewają się z dalekim horyzontem, ciągną się, wydawałoby się, do samej nieskończoności. Obok jeziora w osadzie Sutrė zbudowano widoczny z daleka kościół, obok niego znajdowała się drewniana kaplica z 1816 r. Krzyże (Kryžiai). W tym miejscu w roku 1702, idąc do boju ze Szwedami, modlił się przed namalowanym na blasze obrazem Matki Bożej hetman litewski Michał Wiśniowiecki, gdzie zostały ustawione trzy krzyże. Później w tym miejscu odzyskał wzrok niewidomy żołnierz. Od tamtej pory miejsce było często odwiedzane i jest uważane za cudowne. Tutaj znajduje się studzienka z cudowną wodą. Na zachodnim brzegu jez. Dusia znajduje się największy i najbardziej imponujący kopiec jaćwieski Prelomčiškės o 12-metrowych stromych zboczach. W otoczeniu przyrody, tchnącej życiem i energią, odzyskuje się siły, łatwiej jest przemyśleć i rozwiązać dręczące nas dylematy. Naprawdę nie trzeba podróżować w odległe miejsca, trzeba tylko wiedzieć, czego się szuka. Jakże wspaniałe, imponujące i tajemnicze jest jezioro Dusia, ale nie dla tych, którzy są ciągle w biegu, a dla tych, którzy mogą się zatrzymać i cieszyć się życiem, gdzie słońce, zieleń wokół, błękit nieba, czegóż więcej potrzeba.