Powiew wiosennego majowego powietrza zachęca do wyjścia z domu, a wypoczywając na świeżym powietrzu można podglądać przyrodę. Wiosną, gdy od chwili pojawienia się obszarów wolnej wody, nastaje czas ptasich powrotów i zajmowania terytoriów lęgowych, czyli mówiąc krótko, bardzo dużej aktywności ptaków. Ptaki to niewątpliwie jedna z najciekawszych gromad kręgowców, wyposażone w skrzydła organizmy . To fascynujące zwierzęta, które dzięki swojej ewolucji dostosowały się do praktycznie każdego klimatu i każdej szerokości geograficznej.
W kraju mamy duże zróżnicowanie terenu, a co za tym idzie, różne biotopy związane z wodą i lądem. Świat ptaków jest fascynujący i tajemniczy. I warto go obserwować np. nad wodą, gdyż każde spotkanie z jego przedstawicielem jest niepowtarzalne. Jednym z takich ptasich przedstawicieli jest mewa, którą doskonale znamy wszyscy, no prawie wszyscy. Zazwyczaj nasze obserwacje ograniczają się do oceny ich hałaśliwości. Wrzaski, piski, jękliwe biadolenie i żebrzące pokrzykiwania. Gonitwy, ucieczki, nieomalże walki w powietrzu, ostre skręty w dół lub w górę, przepychanki.
Głośne mewy mają rozbudowany system komunikacji, w którym łączą sygnały dźwiękowe i mowę ciała. Ułożenie głowy, skrzydeł, ogona, całej sylwetki, a nawet kontekst sytuacyjny , to wszystko ma znaczenie. Są śmiałe i bardzo ambitne. Odpoczywając wiosną i latem nad jeziorami, widujemy mewy wysiadujące na kładkach, huśtające się na falach, szybujące po niebie, a czasami pikujące do wody.
Krzyk mew przyjemnie brzmi nad jeziorem i jest stałym elementem krajobrazu, a później wspomnień. Natomiast chmary zamieszkujących wyspę ptaków są niezapomnianym widokiem, a ich odgłosy zapewne na długo zostaną zapamiętane przez wędkarzy, turystów oraz żeglarzy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz