Jeziora decydują o
niepowtarzalnym pięknie i unikatowej wartości przyrodniczej obszaru Sejneńszczyzny.
Wraz z otaczającymi je bardzo różnorodnymi formami terenu tworzą one
pojezierny krajobraz, który został ukształtowany ok. 12 tysięcy lat temu przez
ustępujący z tego terenu lodowiec i jego wody. Na terenie omawianej
Sejneńszczyzny znajduje się ponad sto jezior. Najczęściej spotykanymi typami
polodowcowych jezior są jeziora rynnowe i morenowe.
Jeziora rynnowe leżą w
malowniczo wyżłobionych rynnach o układzie południkowym (Gaładuś, Gremzdy,
Sztabinki, Żubrowo itp.). Brzegi jezior są zatem bezleśne lub z niewielką
ilością wysokiej zieleni, co ujmuje im urody, a zarazem umożliwia podziwianie
krajobrazu. Jeziora morenowe występują w zagłębieniach i nieckach moreny dennej,
zwane wytopiskowymi (Dowcień , Kunis, Pierty,
Zelwa itp.).
Przyrodnicze zróżnicowanie jezior wynika z ich odmiennej
wielkości, głębokości, ukształtowania dna, tempa przepływu i innych czynników,
jednak największy wpływ na skład i liczebność zamieszkujących je zespołów
roślin i zwierząt ma odmienna żyzność (trofia) poszczególnych
zbiorników. Ze względu na nasycenie zbiorników wodnych
"żyznością" roślinną - trofią - można wyodrębnić takie typy jezior:
oligotroficzne (duża czystość i przejrzystość wód, skąpa trofia),
eutrotoficzne (bogata trofia, małe natlenienie wody i słaba jej
przezroczystość), mezotroficzne (pośrednie między oligotroficznym, a
eutrotoficznym).
Większość jezior Sejneńszczyzny to zbiorniki jeszcze nie
przeżyźnione, posiadające wysoką wartość przyrodniczą. Wszystkie jeziora mają
ogromne znaczenie dla całego środowiska. Są one odrębnymi ekosystemami,
zwiększającymi różnorodność przyrodniczą całego krajobrazu, a także magazynami
wód dla rozległych okolicznych obszarów gleb mineralnych. Szczególnie ważną
rolę pełnią one w porach roku, kiedy parowanie powierzchni ziemi połączone z
czerpaniem wody przez rośliny, są znacznie większe od opadów. |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz